‘Iets leren aan anderen daar krijg ik ook energie van. Ik ben zelf opleider maag-darm-leverziekten in het LUMC. Het is mijn doel om anderen te activeren om samen tot een creatieve oplossing te komen. Ik probeer daarbij mijn eigen passie over te brengen. Ik kom er steeds meer achter dat elke situatie een eigen oplossing behoeft. Mijn aanpak is praktisch. Ik probeer door vragen te stellen de deelnemers tot inzichten te brengen en stimuleer daarbij vooral hun zelflerend vermogen. Wat ik ook vaak merk in trainingen is dat veel deelnemers tegen hetzelfde type problemen aanlopen. Daarom probeer ik ook onderling deelnemers elkaar oplossingen te laten geven. Een voorbeeld daarvan is het AIOS-tekort in mijn vakgebied. Dat betekent gewoon voor alle opleiders die deelnemen aan de cursus over minder handen beschikken die het werk kunnen doen. Het is dan voor hen natuurlijk heel boeiend om oplossingen te horen die bij andere opleiders gewerkt hebben. De deelnemende opleiders zijn  gedreven en intrinsiek gemotiveerd. Zo kan ik van begin af aan een wisselwerking opzetten waarbij ik gebruik maak van verschillende technieken. Opleiders werken in de ziekenhuizen zelf vaak heel solistisch in hun rol als opleider en in de cursus merken de andere opleiders en ik hoe prettig het is om op een professionele manier oplossingen met elkaar te bespreken. En dan breng ik daarbij samen met de onderwijskundige de kwaliteitscyclus in en benoem de theorie, laat oplossingen landen. We stellen veel vragen, er is veel uitwisseling en ik optimaliseer graag. Soms ga ik daar wel wat te ver in en moet ik eigenlijk accepteren dat goed gewoon goed genoeg is. Maar ik zie gewoon altijd verbetermogelijkheden en kansen. En ik wil graag het werkelijke probleem doorgronden. Deze werkwijze kan ik goed toepassen bij deze cursus, want ik kan iedereen aan bod laten komen, het is een homogene groep van opleiders en iedereen heeft dezelfde behoeftes. Mijn betrokkenheid is groot en dat wil ik graag laten zien.’