In deze zelf ontwikkelde training leren opleiders feedback geven aan hun assistenten op consulten waar de assistent gebruik maakt van de uitgangspunten van de gedeelde besluitvorming. De assistenten hebben hiervoor een training met acteur gehad.  Hierna brengen ze casussen in op video. De opleiders geven feedback. Zo zijn ze op een prettige manier bezig met gedeelde besluitvorming en krijgen ze een kijkje in elkaars keuken. Ze kennen die assistenten die de casussen inbrengen. In het dagelijks leven is er weinig gelegenheid tot overleg tussen opleidingsgroepen onderling. In deze training wel en zo leren ze van elkaar.

De trainers benadrukken: we zijn hier om te leren. De deelnemers discussiëren met elkaar en de trainers aan de hand van een  PowerPoint met toelichting op inhoud,  structuur en proces. En dan gaan ze met de video’s aan de slag: hoe gaat samen beslissen, hoe kun je loskomen van je patronen, hoe begeleid je je aios hierin? Want daadwerkelijk delen van de besluitvorming met je patiënt dat is niet zo één twee drie aangeleerd. De video is vaak al een eye opener. Hoe kun je niet vóór de patiënt, maar mét de patiënt beslissen?

De training legt van alles bloot: impliciete veronderstellingen van wat de moeite waard is, verborgen assumpties van de assistenten, maar ook van de opleiders. De onderlinge verschillen tussen de opleiders zelf. De manier waarop zij risico’s communiceren. Soms zijn er felle reacties. Is het best confronterend en geeft dit  een mooi leermoment. Er komen dingen boven tafel die vaak impliciet blijven, maar door deze onderwijsvorm expliciet worden. De opleiders leren ook van de onderlinge variatie in de groep. Ze gaan weg met het gevoel een stapje verder te zijn gekomen. Met scholing kun je dat bereiken en daar gaat het uiteindelijk om.