Aan het woord is ervaren docent en onderzoeker Jan de Laat. Hij heeft een duidelijke visie op onderwijs. Hij doet er alles aan om het brein van zijn deelnemers voortdurend te activeren en te stimuleren. Uitgangspunten daarbij zijn voor hem: innovatie, enthousiasme, interactie en in de les gebeurt het. Zijn lessen zijn actueel, soms speelt er een interessant conflict, soms maakt hij gebruik van iets afwijkends, soms komt er een bekende Nederlander, maar alles wat hij kiest, is van belang voor zijn deelnemers.

Er is ook geen ontkomen aan. Met veel dynamiek betrekt hij alle deelnemers bij de les. Hij loopt rond, stelt vragen, laat mensen naar voren komen en creëert op allerlei manieren interactie. Hij ontlokt reacties met zijn vragen. Een goede vraag bedenken is overigens een kunst an sich. En De Laat is als docent ook niet de beantwoorder. Hij geeft tips om door een andere manier van kijken het zelf op te lossen of hij geeft de vraag door aan iemand anders of hij geeft ‘n hint. Bijna ieder probleem heeft wel een ander handvat. Nadenken is beter dan antwoorden krijgen en op die manier is iedereen voortdurend bij de les betrokken.

Hij gebruikt beeld, geluid, mobiel en andere interactieve speeltjes. Communiceren is voor hem de rode draad, in zijn praktijk, in zijn lessen en in zijn leven. Doof zijn is een verborgen handicap. Het is niet gemakkelijk voor mensen om daarmee voor de dag te komen. Horen speelt zo’n grote rol in de communicatie. Hij doet er dan ook alles aan om vertrouwen te wekken en hij laat mensen zich op hun gemak voelen, in de spreekkamer en als docent.  Ze zijn gelijkwaardig. Er is geen schaamte of angst. Het alledaagse is gewoon bespreekbaar. Daarmee wordt de bereidheid om te communiceren en leren ook veel groter. De wereld is zo moeilijk of gemakkelijk als je zelf wil.

Actualiteit is niet zo maar een zinnetje uit de krant, nee het is een verslag van het Milošević Tribunaal, het is Vincent Bijlo die als blinde cabaretier komt vertellen over zijn gehoorproblemen en waar dan vervolgens verslag van wordt gedaan in het tv-programma “Het Uur van de Wolf”. 

Als docent meta-communiceert hij over zijn eigen aanpak. De Powerpoint bewaakt de structuur en na de les wordt de aangepaste versie toegestuurd. Hij probeert de stof in hapklare brokjes te verwerken met zijn doel voor ogen. Hij wil dat deelnemers het gevoel krijgen: ‘dat kan ik ook!’ Daarom gebruikt hij trucjes, bouwt de lesstof op via onderdelen, kleine eenheden. Hij houdt zijn deelnemers en zichzelf daarbij wel een spiegel voor . Hij reflecteert continu zelf op zijn eigen gedrag. Deelnemers hebben grote waardering voor hem als docent. En De Laat zelf: die wil gehoord worden. Hij wil dat zijn lessen blijven hangen.